Heilige Theresia van het Kind Jezus
Artikel verschenen in Parochieblad 40 van 2013
Alleen wie het kind in zich heeft bewaard,
zal begrijpen dat God zoveel verborgen houdt
voor wijzen en verstandigen,
maar het openbaart aan kinderen.
De heilige Theresia van Lisieux (1873 - 1897)
die wij willen vieren,
heeft dit begrepen en er ook naar geleefd.
Met een ontwapenende eenvoud
wist zij God te vinden
in de kleine dingen van iedere dag.
Het was haar 'kleine weg',
haar opgang naar de heiligheid.
Wie was Thérèse Martin?
Thérèse, het vijfde dochtertje van de familie Martin wordt geboren op 2 januari 1873 te Alençon (Frankrijk). Vóór haar zijn er Marie, Pauline, Léonie en Céline. Als kind heeft Thérèse niet altijd een gemakkelijk karakter. Als jongste wordt ze nogal verwend door haar zussen en is ze gewend haar zin door te drijven. Wanneer Thérèse nog maar vijf jaar is, sterft haar mama. Van dan af beschouwt zij haar tweede zus Pauline als haar tweede moeder. Kort daarna verhuizen ze naar Lisieux.
Op een dag beslist Pauline om in te treden in de Karmel van Lisieux. Kleine Thérèse wordt ziek van verdriet. Op een dag ziet ze echter het beeld van Onze Lieve Vrouw dat naast haar bed staat naar haar glimlachen en ze geneest. Wanneer ze elf jaar is mag ze haar eerste communie doen. Ze bereidt er zich met veel zorg op voor en noemt het "de eerste kus van Jezus". Na Pauline treedt ook de oudste zus Marie in bij de Karmel.
Ook Thérèse wil graag religieuze worden maar ze is nog maar vijftien. Haar vader geeft zijn toestemming maar voor de Karmel is ze nog te jong om in te treden. De bisschop raadt haar aan op bedevaart naar Rome te gaan en er de zaak eens voor te leggen aan de paus. Tijdens de reis houdt de vicaris Thérèse goed in het oog. De paus helpt haar niet om in te treden. Hij zegt alleen dat ze zal intreden "als God het wil". Maar de vicaris is overtuigd van haar oprechte bedoelingen en zorgt dat haar intrede toch aanvaard wordt. Thérèse mag intreden in april 1888. Ze is intens gelukkig nu ze haar droom waar maakt.
Om te voorkomen dat ze het troetelkind van de zusters zou worden is de priorin extra streng voor haar. Ook andere zusters maken het haar moeilijk maar Thérèse verdraagt alles rustig. Op 10 januari wordt ze ingekleed en krijgt ze het habijt van karmelietes. Voortaan zal men haar "zuster Thérèse van het Kind Jezus” noemen. Twee jaar later op 8 september spreekt Thérèse haar definitieve geloften uit.
Net zoals haar zussen Pauline en Marie kan Thérèse mooi schilderen. Ze schrijft ook gedichten en theaterstukjes die ze voor de zusters speelt. Ze mag ook meehelpen om novicen te begeleiden. Maar Thérèse wordt ziek en sneller moe. Moeder-overste Agnes, eigenlijk haar zus Pauline, vraagt haar om eens iets te schrijven over haar leven. Wat ze schrijft zal later het internationaal verspreide boek "Geschiedenis van een ziel" worden. Ondertussen onderhoudt Thérèse ook correspondentie met twee missionarissen die ze steunt en bemoedigt. Ze bidt veel voor hen.
In juli 1897 moet Thérèse ondergebracht worden in de ziekenkamer. Ze weet dat ze zal sterven, maar zegt: "Ik sterf niet, ik ga het ware leven binnen". Op 30 september sterft zij, na haar laatste woorden: "Ik hou van u, mijn God ".
Omgang van "Heilig Treesje" te Opstal
Na haar heilig verklaring wenste pastoor Van Nieuwenhove van Opstal in 1931 een omgang van de H. Theresia op te richten met 7 bas-reliëfs over haar leven. Het bisdom keurde dit initiatief goed en op 27 mei 1932 waren de "staties" in de buitenmuren van de kerk in orde en twee dagen later kwam de deken van Dendermonde ze inwijden.
Jarenlang werd elke donderdag na de mis de ommegang van Treesje (zoals pastoor Van Nieuwenhove haar steeds noemde) gehouden. Deze traditie zetten we vele jaren voort op de eerste zondag van oktober na de hoogmis.
Vol vertrouwen bidden wij tot haar:
Heilige Theresia, vol vertrouwen op God,
H. Theresia, voorbeeld van nederigheid,
H. Theresia, spiegel van evangelische eenvoud,
H. Theresia, die zo goed verstaan hebt
dat God onze goede Vader is
H. Theresia, bloem van de Karmel,
bid voor ons
De Karmel = klooster van de Karmelietessen
Langs het T.V.-programma “In Gods naam” zagen we hoe het leven van de zusters verloopt in afzondering, maar met een grote openheid op het wereldgebeuren. Hun dag omvat twee uren stil gebed, getijdengebed in het koor, stille tijd op cel voor lezing en studie en twee uur recreatie onder elkaar... Gebed en werk, eenzaamheid en gemeenschap, houden elkaar in evenwicht.
Karmel-kloosters vind men in Antwerpen, Weelde, Sint-Niklaas ... en ook in Moerzeke (Kasteellaan 23). In hun kapel kom je zeker tot rust.
Aan te bevelen een bezoek langs www.karmel.be
Godelieve Van Ransbeke
