Maar hoe nauwkeurig onderzocht paus Franciscus het document? Zoals bisschop Bonny eerder zie klopt het dat het document is opgesteld door een kleinere groep mensen dan normaal gesproken betrokken zou zijn bij het schrijven van dit soort verklaringen, en dat paus Franciscus het vlak voor zijn reis naar Irak bekeek.
Hoewel het onduidelijk is hoeveel aandacht paus Franciscus aan het document heeft gegeven, is het veelbetekenend dat het document zegt dat de paus “op de hoogte” was en “instemde met de publicatie”, een meer aarzelende formulering dan “goedgekeurd” en “opdracht gaf tot publicatie ervan” de termen die het Vaticaan normaal gebruikt.
De reactie van bisschop Bonny, en aansluitend die van bisschoppenconferentie, toont dat de toon en de inhoud van het document niet meer passend is in onze huidige tijd. “Ik weet dat kerkelijke functionarissen niet van de ene op de andere dag kunnen veranderen. Maar ik wil wel horen dat de paus zegt: ‘God heeft je zo gemaakt. God houdt zo van je”, zei iemand mij. “Dat is de boodschap die we allemaal zouden moeten horen.”
Het is mijn mening dat we als kerk beter onze moraaltheologie ‘deseksualiseren’. Als we onze focus op de liefde van God leggen, moet dit ook het focuspunt worden waarnaar onze moraal zich moet richten: hoe is Gods liefde merkbaar in mensen en hun relaties en dus vanuit haar aard reeds gezegend omdat ze goddelijk is. Of hoe kan mensenliefde instrument worden van Gods liefde. Dat seksualiteit een deel wordt van de relatie en het meer mens-worden van de een voor de ander is een ander vertrekpunt dan de exclusieve focus op het voortbrengen van nieuw leven, procreatie. Uiteraard blijft het gezin de belangrijke hoeksteen van onze maatschappij: maar de huidige situatie vraagt om een herdenken van het enkel zegenen van de man-vrouw relatie die door het huwelijk in onverbreekbare band teken worden van Godstrouw met de mensen. De vele vormen van relaties die ondertussen een plaats hebben gekregen in onze samenleving zijn in de meeste gevallen evenzeer uitdrukking van Gods liefde, ook al is dat na een pijnlijke breuk in een eerdere relatie of gaat het om een man-man of vrouw-vrouw relatie. Deze veelkleurigheid wordt zonder twijfel door God erkent zoals Jezus ook zo dikwijls aandacht had voor de diverse mensen die in zijn tijd niet aanvaard werden.
Als geloofsgemeenschap is het een evangelische opdracht om inclusief te zijn en iedereen te verwelkomen met Gods zegen.
Laten we ons dan ook allen, die Gods geliefde kinderen zijn, ons gezegend weten.
priester Geert C. Leenknegt
werd gepubliceerd in Editie: 2172 – Kerk en Leven Lebbeke en Editie: 2045 – Kerk en Leven Buggenhout, Week: 13 (nummer van woensdag 24 maart 2021)